Waarom raken we soms in paniek in onze relaties?

We zijn als mensen gebouwd om verbinding te zoeken. Het zit diep in ons DNA, net zoals bij onze voorouders die alleen konden overleven in groep. Deze 'oermens' in ons is nog steeds springlevend en scant voortdurend onze omgeving met één cruciale vraag: "Ben ik veilig?"

In onze relaties werkt dit niet anders. We zijn constant aan het 'lezen' of onze partner er voor ons is. Het is als een emotionele thermometer die aangeeft hoe veilig we ons voelen. Wanneer we signalen oppikken dat onze partner er niet voor ons is, gaat ons alarmsysteem af - we noemen dit 'oerpaniek'.

Onze Window of Tolerance

Stel je voor dat je een persoonlijke 'comfort zone' hebt - dit is je 'window of tolerance'. Binnen deze zone kun je goed omgaan met emoties en stress. Je kunt helder denken en goed communiceren. Maar wanneer oerpaniek toeslaat, schieten we vaak buiten deze zone:

• Sommigen schieten omhoog: ze worden boos, geagiteerd of overspoeld

• Anderen schieten omlaag: ze trekken zich terug, bevriezen of sluiten zich af

Onze hechtingsstijl

De manier waarop we reageren als we ons onveilig voelen, heeft veel te maken met onze hechtingsstijl. Dit is als het ware ons 'relationele handleiding' die we hebben ontwikkeld door onze levenservaringen:

• Sommigen zoeken intensief naar bevestiging en nabijheid

• Anderen trekken zich juist terug om zichzelf te beschermen

• En er zijn mensen die tussen deze twee uitersten heen en weer bewegen

Het goede nieuws

Het mooie is: we kunnen leren om onze oerpaniek te herkennen en er anders mee om te gaan. Door te begrijpen wat er gebeurt als we ons onveilig voelen, kunnen we:

• Eerder herkennen wanneer we uit onze window of tolerance schieten

• Beter communiceren wat we nodig hebben

• Samen met onze partner werken aan een veiligere verbinding

Het is normaal en menselijk om soms in paniek te raken in relaties. Door dit te begrijpen en erover te praten, kunnen we groeien naar een veiligere en diepere verbinding met elkaar.